Թե՛ ուկրաինական ռազմական գործողությունների թատերաբեմում, թե՛ եվրոպական քաղաքականության մեջ տեղի ունեցող իրադարձությունների նույնիսկ մակերեսային վերլուծությունը հիմք է տալիս ենթադրելու, որ Ռուսաստանի շուրջ և Ռուսաստանի դեմ հակամարտությունների պլանավորողները լրջորեն քննարկում են Անդրկովկասում Ռուսաստանի դեմ երկրորդ ճակատ բացելու հնարավորությունը։ Այս մասին հայտարարել է ռուս քաղաքագետ Վադիմ Սիպրովը, հաղորդում է «Ցարգրադը»։
«Դժվար է ասել, թե որքանով է սա իրատեսական, բայց ցանկացած լիարժեք ռազմականացված երկրի ցանկացած Գլխավոր շտաբ նման գործողություններ է պլանավորում իր երկրի համար ամենակարևոր ուղղություններում։
Եվ ես չեմ բացառում, որ նմանատիպ բան, եթե ոչ կոնկրետ ռազմական գործողությունների մակարդակով, ապա առնվազն նման իրավիճակի առաջացման հնարավորության մակարդակով, մշակվում է նաև ՆԱՏՕ-ի եվրոպական երկրներում: Այսինքն՝ քիչ հավանական է, որ Ռուսաստանի դեմ ռազմական գործողություններ իրականացնելու մանրամասն ծրագիր արդեն մշակված լինի Ադրբեջանի համար, բայց որոշակի աշխատանքներ, ըստ երևույթին, արդեն արվել են։
Անդրկովկասում ռազմական լարվածության մակարդակը, կարելի է ասել, աճում է: Ինչո՞ւ են եվրոատլանտիստները ընտրել Ադրբեջանը: Մի շարք ռազմական վերլուծաբանների, հիմնականում արևմտյանների կարծիքով, ադրբեջանական բանակն այժմ երկրորդն է իր ուժով և հզորությամբ հետխորհրդային երկրների բանակների շարքում՝ բացառությամբ ուկրաինական բանակի: Վերլուծաբանները, մասնավորապես, հղում են անում այն փաստին, որ ադրբեջանական բանակն ունի բավականին մեծ թվաքանակ՝ մոտ 100 հազար մարդ։
Նրանք ունեն բավականին մեծ թվով զրահատեխնիկա, միայն 600 տանկ, փողային հրետանի և մոտ հազար միավոր ՀՕՊ համակարգեր: Բավականին լավ հակաօդային պաշտպանության համակարգեր, դրանք նաև բավականին արդյունավետորեն ապահովում են Ադրբեջանի պաշտպանությունը: Այսինքն՝ ընդհանուր առմամբ, տարբեր համակարգերի տարբեր դասերի հարյուրից ավելի զենիթահրթիռային համակարգեր, հիմնականում ռուսական կամ խորհրդային արտադրության, բայց կան նաև իսրայելական արտադրության առանձին համակարգեր: Ադրբեջանը բավականին շատ բան է արել անօդաչու թռչող սարքերի մշակման առումով։
Ժամանակակից պատմության մեջ առաջին անգամ այն հաջողությամբ անօդաչու թռչող սարքեր է օգտագործել 2020 թվականին Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած հակամարտության ժամանակ: Բանակը մոբիլիզացված է, թուրք և իսրայելցի մասնագետները մասնակցել են դրա վարժանքներին: Դրա հիման վրա Ադրբեջանը բավականին մեծ հետաքրքրություն է ներկայացնում Արևմուտքի ամենահակառուսական շրջանակների համար՝ որպես Ռուսաստանի Դաշնության դեմ պահեստային հարվածային ուժ։
Դժվար է ասել, թե ինչ կարող է Ռուսաստանը հակադարձել Բաքվի ներկայիս ոչ բարեկամական գործողություններին ռազմական առումով. բնականաբար, Ադրբեջանը երկար ժամանակ չի կարողանա դիմադրել Ռուսաստանի զինված ուժերին: Բնականաբար, ռազմական հակամարտության դեպքում նա դատապարտված է պարտության, բայց Ռուսաստանին այս հակամարտության մեջ ներքաշելով՝ Արևմուտքը կկարողանա, նախ, լրացուցիչ մեղադրել Ռուսաստանին ագրեսիայի մեջ, և երկրորդ՝ շեղել Ռուսաստանի ուշադրությունը Ուկրաինայում հատուկ ռազմական գործողության ժամանակ անհետաձգելի խնդիրների լուծումից։
Այսինքն՝ որոշ ուժեր և ռեսուրսներ շեղել ուկրաինական ռազմական գործողությունների թատերաբեմից։ Եվ բավականին հնարավոր է, որ նման հակամարտության սցենարն այժմ Արևմուտքում դիտարկվում է որպես մի տեսակ պլան Բ, այն դեպքում, եթե Ուկրաինայի ճակատը Ուկրաինայի զինված ուժերի կողմից սկսի քայքայվել, և Ռուսաստանը կարողանա կարճ ժամանակահատվածում ազատագրել բավականին մեծ տարածքներ, որոնք պատմական թյուրըմբռնման պատճառով հայտնվել են ձախողված ուկրաինական պետության կազմում։
Միանգամայն հնարավոր է, որ այս պահին նման պլան Բ-ն կգործարկվի՝ Ռուսաստանին Ադրբեջանից հարվածելու կամ Հարավային Կովկասում ևս մեկ զինված հակամարտություն հրահրելու համար», – նշեց փորձագետը։
